Jákup og eg fara út at eta lunch og fyrireika ein temadag, sum vit skipa fyri. Tá vit koma inn á matstovuna, royni eg at fáa samband við ein tænara. Men hon hyggur niður, tí matstovuleiðarin skeldar hana út. Vit hoyra tey: “Hvussu ofta havi eg ikki sagt við teg, at tú skalt rudda borðini, áðrenn tú letur gestirnar seta seg. Tað skuldi ikki verið so torført at mintst, ha? Lat tað ikki henda aftur!” Hann fer víðari og egbiðji um borð til tveir. Hon tekur tvær matskráir og leiði